Kudüs’ün ürkek gözyaşları
Diyarbekir’in gözlerinden akar
Tunus’un yanaklarından sızan
Kahire’nin koyu kanıdır
Şam’ın sonbahar saçları
Dökülür derisinden Yemen’in
Medine tüter Mekke’nin burnunda
Düğümlenir boğazı İstanbul’un
Vedâ Tepesinden uyanış doğar
Bilal Yavuz
şükran toylarımızın sesi gelir aşiret çadırlarından obamız hayran otağımız kurban kıl çadırda yer sofrası kalbin serilmiş razı serilmiş padişahına kadar Nur burcunda ciğerim ağarır külahına dek kufi ebebulguru...
ranzalarda Anzele serinliği Arbedaş Kapısı yüreğin dolar Nasuh Camisinde Ömeroğlu Nasıriye Kalenin Halidoğlu bize Amedyalı derler hey cano mazluma safdil namerde sarraf şimdi ne Küpeli ne Dıngılava Diyarbekir bir ceset...
poyraz yanar, kandiller üşür Nupelda suna boynun yaslar dağ eteğine yıldızların kaydırağı var bu gece dokunsan, ağlayacak ceylanlar tavşan, yavrular aşkına cesur arslan, yavrular aşkına ürkek ve bakışlar, çığlık çığlığa...
Bilal Yavuz
Yorum ekle